HElizabeth de Stadler, δικηγόρος και plain language specialist, χρησιμοποιεί τον όρο “Rehabilitated Lawyer” για να περιγράψει (με μια δόση χιούμορ) τους νομικούς οι οποίοι, αμφισβητώντας το παραδοσιακό «οικοδόμημα» της δικηγορίας, έχουν αποφασίσει να δουλεύουν διαφορετικά: πιο δημιουργικά, πιο ανθρώπινα, πιο ευχάριστα και – εν τέλει – πιο αποτελεσματικά, με επιχειρηματική αξία.
Έχω την τύχη να γνωρίζω και να περνάω χρόνο με αρκετούς τέτοιους ανθρώπους, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. Εμπλουτίζουν την καθημερινότητά μου με ενδιαφέρουσες συζητήσεις και ανατρεπτικές ιδέες, μου προκαλούν θαυμασμό, έμπνευση και ενίοτε απογοήτευση, όταν διαπιστώνω για πόσο σπουδαία πράγματα είμαστε ικανοί και πόσο λίγα κάνουμε.
Μέσα από μια τέτοια συζήτηση γεννήθηκε η ιδέα για το “Legal Transformation Forum: Revolutionizing Legal Services with Design, Tech & Operations”, μια συνδιοργάνωση της Mindre Legal Design & Innovation και της Boussias Events. Όπως προδίδει και το όνομά του, πρόκειται για έναν χώρο συνάντησης και αλληλεπίδρασης, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται μια μικρή «επανάσταση» – ο ουσιαστικός μετασχηματισμός των νομικών υπηρεσιών, μέσα από τη σύμπραξη τριών κρίσιμων πυλώνων: legal design, legal technology, legal operations. Ιδωμένοι σαν ένα όλο, μπορούν να επιτύχουν πολύ περισσότερα, απ’ ότι μεμονωμένα. Διότι η τεχνολογία δεν νοείται χωρίς διαδικασία και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των ανθρώπων που θα την χρησιμοποιήσουν, η δε διαδικασία δεν νοείται χωρίς τους ανθρώπους που αποτελούν μέρος της, αλλά και χωρίς την τεχνολογία που μπορεί να την καταστήσει πιο αποτελεσματική.
Στο Forum ακούσαμε και μάθαμε πολλά. Δεν μείναμε στη θεωρία, αλλά σηκώσαμε μανίκια σε workshops, τοποθετηθήκαμε σε interactive roundtables, συζητήσαμε για όσα μας απασχολούν: από το μέλλον της δικηγορίας και τον ρόλο του νομικού συμβούλου (ο λεγόμενος “GC 4.0”) σε έναν κόσμο που αλλάζει, μέχρι την (προβληματική) κατάσταση της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό, για την οποία πολλοί μιλούν, αλλά λίγοι ενεργοποιούνται.
Αρκεί, άραγε, μια διοργάνωση για να έρθει ο πραγματικός μετασχηματισμός που τόσο έχουμε ανάγκη; Η απάντηση είναι πως όχι – δεν θα γίνουμε…rehabilitated lawyers εν μια νυκτί.
Έγινε όμως το πρώτο βήμα. Όχι με κραυγαλέο τρόπο. Θα έλεγα ότι περισσότερο επικρατούσε μια αίσθηση «αφύπνισης». Ένα επιδοκιμαστικό νεύμα, το λίγο πιο έντονο – από τα συνηθισμένα – χειροκρότημα στους ομιλητές, οι ζωντανοί διάλογοι εντός και εκτός αμφιθεάτρου, μια σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ότι μπορούμε καλύτερα.
Η αίσθηση της αλλαγής. Διακριτική, ανεπαίσθητη, σαν το καλοκαιρινό αεράκι του Frank Sinatra που μας συνοδεύει, ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνουμε.
