Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας.
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ή επίσημα: «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας» υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011, τέθηκε σε ισχύ το 2014 και υπογράφηκε από την ΕΕ το 2017. Αν και υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη, από όπου πήρε και το όνομά της, αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει ανακοινώσει την αποχώρησή της από αυτήν.
Η Σύμβαση στοχεύει στη δημιουργία ενός πλαισίου εξασφάλισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών, τα οποία συνήθως υπό τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας καταπατώνται διαρκώς. Η διαφορετική νομική αντιμετώπιση του φαινομένου από τα κράτη-μέλη οδήγησε στην ανάγκη θέσπισης ενός ενιαίου νομοθετικού κειμένου που επιδιώκει την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών και την ανάπτυξη πρακτικών, διοικητικών μέτρων και κυρώσεων που στοχεύουν στην πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
Η σύμβαση θέτει ως βάση της την πρόληψη, προβλέποντας για τα κράτη πληθώρα υποχρεώσεων, όπως εκπαίδευση επαγγελματιών που μπορούν να συνδράμουν τα θύματα βίας ή δράσεις δημοσιότητας για την κατάργηση των στερεοτύπων και την προώθηση της διαφορετικότητας. Ακόμη μεγάλη σημασία δίνεται στην παροχή στα θύματα της δυνατότητας να απομακρυνθούν ουσιαστικά από τον δράστη ή τη συζυγική κατοικία. Ιδιαίτερης αξίας είναι η ποινικοποίηση αδικημάτων που μέχρι πρότινος δεν περιλαμβάνονταν στον Ποινικό Κώδικα, όπως ο εξαναγκασμός σε γάμο και το stalking.
Τομή φαίνεται να αποτελεί το άρθρο 44 της Σύμβασης που προβλέπει επέκταση της διεθνούς ποινικής δικαιοδοσίας των κρατών-μελών, αλλά και ίδρυση του μηχανισμού παρακολούθησης εντός του οποίου εντάσσεται και η GREVIO. H GREVIO αποτελεί ένα ανεξάρτητο όργανο τεχνοκρατών που αξιολογεί τις ενέργειες των κρατών αναφορικά με την επίτευξη των σκοπών της σύμβασης. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να εφαρμόσουν τα σχετικά μέτρα και σε περιπτώσεις που θύματα της βίας δεν είναι γυναίκες, αλλά και άνδρες ή αγόρια. Επιπλέον σημείο ενδιαφέροντος αποτελεί και το άρθρο 3 της Σύμβασης, σύμφωνα με το οποίο ο όρος «φύλο» αποδίδει το κοινωνικό και όχι το βιολογικό φύλο.
Τα κεφάλαια της Σύμβασης περιγράφουν τους σκοπούς της ως προς την προστασία των γυναικών έναντι κάθε μορφής βίας, την εξάλειψη των διακρίσεων και την προαγωγή της διεθνούς συνεργασίας. Ακόμη, περιγράφονται οι πολιτικές και τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τα κράτη, για τον συντονισμό, την πρόληψη και την υποστήριξη των θυμάτων. Επιπλέον, περιλαμβάνονται οι διατάξεις του ουσιαστικού αστικού και ποινικού δικαίου, οι δικονομικές εγγυήσεις, οι προβλέψεις αναφορικά με τους τομείς της μετανάστευσης και του ασύλου, η διεθνής συνεργασία και ο μηχανισμός παρακολούθησης της επίτευξης των στόχων.