Συζητήσαμε με τον Legal Director της ELPEDISON, Μάριο Ανδρικόπουλο, για την εμπειρία των σπουδών του σε τρεις χώρες του εξωτερικού, τη φύση του νομικού τμήματος ως σημείου συνάντησης διαφορετικών νοοτροπιών και προσεγγίσεων, τις ιδιαιτερότητες της αγοράς της ενέργειας, καθώς και τον μηχανισμό (ρήτρα) αναπροσαρμογής του ηλεκτρικού ρεύματος.
- Πείτε μας δυο λόγια για εσάς και την επαγγελματική σας πορεία.
Τελειώνοντας το λύκειο στα Εκπαιδευτήρια Δούκα, βρέθηκα στη Γαλλία, όπου και ένα χρόνο αργότερα από την αποφοίτηση γράφτηκα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Robert Schuman στο Στρασβούργο. Μετά το 4ο έτος και τη Maîtrise en Droit (το αντίστοιχο πτυχίο με αυτό των ελληνικών νομικών σχολών) έγινα δεκτός στο Κολλέγιο της Ευρώπης στη Bruges, από όπου απέκτησα LL.M στο δίκαιο της ΕΕ. Διαβλέποντας τη σύνδεση μεταξύ της πρακτικής εφαρμογής του δικαίου και της οικονομίας, συνέχισα τις σπουδές μου στο business school SDA Bocconi στο Μιλάνο, στο πρόγραμμα Masters in International Economics and Management. Δικηγόρος έγινα το 2002, ενώ ολοκλήρωσα τις σπουδές μου εν μέσω της δικηγορίας, συμμετέχοντας στην πρώτη χρονιά του ελληνογαλλικού μεταπτυχιακού στο Δημόσιο Δίκαιο, το οποίο οργανώνει το ΕΚΠΑ σε συνεργασία με το Université Montesquieu του Bordeaux. Μεταξύ 2002 και 2008 άσκησα δικηγορία σε ευρύ πλαίσιο τόσο ατομικά, όσο και σε συνεργασία με εταιρείες του κλάδου των κατασκευών, ενώ υπήρξα και σύμβουλος του επικεφαλής του Οικονομικού και Εμπορικού γραφείου της Ιταλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα, έως το 2006. Το 2008 εντάχθηκα στη νομική υπηρεσία της MARFIN INVESTMENT GROUP, αρχικά στον Όμιλο ΥΓΕΙΑ έως το 2010, και εν συνεχεία στη MARFIN EGNATIA BANK – μετέπειτα MARFIN POPULAR BANK, έως το 2011. Το 2011 για σύντομο διάστημα εντάχθηκα σε εταιρεία του ενεργειακού τομέα, ενώ αργότερα το 2012 συνεργάστηκα με τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας στο πλαίσιο της εκπόνησης του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας σε Πελάτες. Ταυτόχρονα, και μέχρι τον Ιούνιο του 2013, δραστηριοποιήθηκα ως νομικός σύμβουλος αλλά και πρόεδρος ΔΣ, σε εταιρείες του τομέα τροφίμων. Τον Ιούλιο του 2013 ανέλαβα τα καθήκοντα ως Legal Director στην ELPEDISON, θέση την οποία με τιμή κατέχω μέχρι και σήμερα, ενώ από το 2018 ασκώ και τα καθήκοντα του DPO της εταιρείας.
- Ποια είναι τα κυριότερα ‘διδάγματα’ από τις σπουδές και την εμπειρία σας στις χώρες του εξωτερικού όπου σπουδάσατε (Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία);
Είχα τη χαρά και την τιμή να αποκτήσω τη νομική μου παιδεία, αλλά και να συμπληρώσω αυτή διεπιστημονικά με σπουδές σε οικονομικά και management, σε διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές κουλτούρες – εκπαιδευτικές και όχι μόνο.
Στη Γαλλία βρέθηκα στο Στρασβούργο, μία πόλη-σύμβολο για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, καθώς ενώ άλλοτε υπήρξε το επίκεντρο της σύγκρουσης μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, σήμερα συμβολίζει όχι μόνο τη συνεργασία σε επίπεδο ΕΕ –αποτελεί την έδρα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου– αλλά και την πολύτιμη ευρωπαϊκή μας ταυτότητα στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – φιλοξενώντας την έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το Στρασβούργο είναι μία πόλη με διπλή ταυτότητα, τόσο Γαλλική όσο και ευρύτερα ευρωπαϊκή. Ως δε φοιτητής είχα τη μεγάλη ευκαιρία να εργαστώ ως βοηθός Ελλήνων Ευρωβουλευτών, να ζήσω από κοντά συνεδριάσεις της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε περιόδους σταθμούς για την ευρωπαϊκή ενοποίηση αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Maastricht, αλλά και ταραγμένες για την Ευρώπη, μεσούντος τότε του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, έχοντας δει από κοντά σημαντικές προσωπικότητες όπως οι πρόεδροι François Mitterrand και Jacques Delors – διοργανώνοντας ταυτόχρονα σε τακτά χρονικά διαστήματα πολύ ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, όπου Έλληνες Ευρωβουλευτές (μεταξύ των πολλών αξιόλογων θυμάμαι τους αείμνηστους Τάκη Λαμπρία, Μιχάλη Παπαγιαννάκη και Γιάννο Κρανιδιώτη) παρενέβαιναν σε μείζονα θέματα ελληνικού και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Κεντρικό θέμα εθνικού ενδιαφέροντος την εποχή εκείνη ήταν η προσπάθεια ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, η μεγάλη μετέπειτα επιτυχία και ισχυρή στρατηγική απάντηση του κυπριακού και ελλαδικού ελληνισμού απέναντι στην τουρκική εισβολή και κατοχή – για την οποία επιτυχία, στους καιρούς που ζούμε, είναι κοινώς αντιληπτή η σημασία, την οποία από τότε διαβλέπαμε. Είχα δε την τιμή να θητεύσω δίπλα στον Γιάννο Κρανιδιώτη, εκ των αρχιτεκτόνων της εθνικής αυτής επιτυχίας.
Θέλω να ενθαρρύνω τους νέους συναδέλφους να συνδυάσουν την αμιγώς νομική τους παιδεία με γνώσεις πάνω στην οικονομική λειτουργία της αγοράς
Σε επίπεδο νομικής σχολής στο Στρασβούργο και στο Πανεπιστήμιο Robert Schuman, φέρον ονομασία προς τιμήν ενός των εκ των «πατέρων» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης –δημόσιο πανεπιστήμιο να τονίσω με άρτια και άψογη οργάνωση, απόλυτη τάξη, ασφάλεια, αλλά και σεβασμό από τους φοιτητές στην κοινή περιουσία– εκτίμησα τις αρχές και τις αξίες της γαλλικής Δημοκρατίας ως επίσης την έννοια του αποτελεσματικού κράτους, τόσο μέσα από τη συνταγματική, όσο και από τη διοικητική θεωρία. Τα ίχνη δε και η επιρροή των κλάδων αυτών του δικαίου εκτιμώ πως απαντώνται και στα αντίστοιχα δικά μας κεφάλαια. Αποτελεί μεγάλη χαρά για εμένα και την υποστηρίζω με θέρμη το γεγονός ότι μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας –πάντοτε, αλλά ιδίως υπό την προεδρία του Emmanuel Macron– έχει διαμορφωθεί όχι απλά μία εμβαθυμένη συνεργασία, αλλά μία στρατηγική συμμαχία.
Η φοίτηση στο Κολλέγιο της Ευρώπης και η αλληλεπίδραση με το γίγνεσθαι στις Βρυξέλλες ήταν εξίσου μία μεγάλη εμπειρία – συνέχεια του Στρασβούργου. Στο Κολλέγιο της Ευρώπης ζούσες περισσότερο την Ευρώπη και λιγότερο το Βέλγιο, αν και φιλοξενούμασταν σε μία από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης. Τα πιστεύω μου και τα συναισθήματά μου ασφαλώς και ενισχύθηκαν και θεωρώ ότι, όπως και κάθε χρόνο έτσι και στη δική μου χρονιά, οι Έλληνες φοιτητές συνεχίσαμε και τιμήσαμε την παράδοση που ακόμα είμαι σίγουρος ότι κρατεί, η ελληνική παρουσία στο Κολλέγιο να χαίρει ιδιαίτερης εκτιμήσεως.
Στο Μιλάνο και το business school SDA Bocconi, βρέθηκα ενσυνείδητα, καθώς μέσα από τις σπουδές πάνω στο δίκαιο της ΕΕ, και ιδίως αναφορικά με το δίκαιο της εσωτερικής αγοράς και του ανταγωνισμού, ήταν ολοφάνερη η διασύνδεση μεταξύ δικαίου και οικονομίας. Πιστεύω δε πως η επιλογή αυτή με βοήθησε πολλαπλά στην επαγγελματική μου πορεία, ιδίως σε μία από τις οικονομικές «πρωτεύουσες» της Ευρώπης και θέλω με την ευκαιρία αυτή να ενθαρρύνω τους νέους συναδέλφους να συνδυάσουν την αμιγώς νομική τους παιδεία με γνώσεις πάνω στην οικονομική λειτουργία της αγοράς.
Είχα, όμως, τη μεγάλη χαρά να κλείσω τις σπουδές μου με το μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Δημόσιο Δίκαιο το οποίο διοργανώνει η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας σε συνεργασία με αυτή του Bordeaux. Δύο εξαιρετικά ευρωπαϊκά δημόσια πανεπιστήμια συνεργάζονται αδιάλειπτα, καθώς συμμετείχα στην πρώτη περίοδο το 2006 (ως ενεργός Δικηγόρος) και με μεγάλη χαρά βλέπω πως το πρόγραμμα υπάρχει σταθερά.
- Έχοντας εμπειρία σε αρκετούς κλάδους της αγοράς, όπως είναι ο τραπεζικός τομέας, η υγεία και ο χώρος των τροφίμων, πώς πιστεύετε ότι διαφοροποιείται ο ρόλος και το αντικείμενο του νομικού συμβούλου στον κλάδο της ενέργειας;
Τοποθετούμενος επί της ερωτήσεως σας επιθυμώ να ξεκινήσω από την αμέσως προηγούμενη αναφορά μου και να αναδείξω πως ο τομέας της ενέργειας, σίγουρα όχι μόνο αυτός, αλλά κατ’ εξοχήν και σε μεγάλη ένταση χαρακτηρίζεται από την εξίσου έκθεση τόσο στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου, όσο και σε αυτό του δημοσίου. Κατά την έννοια αυτή ο εσωτερικός Δικηγόρος και ιδίως ο επικεφαλής ενός Νομικού Τμήματος μίας εταιρείας του ενεργειακού κλάδου είναι σημαντικό να έχει αντίληψη και ικανότητες επί και των δύο αυτών βασικών κλάδων του δικαίου.
Ο τομέας της ενέργειας κατ’ εξοχήν και σε μεγάλη ένταση χαρακτηρίζεται από την εξίσου έκθεση τόσο στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου, όσο και σε αυτό του δημοσίου
Ο τομέας της ενέργειας σε όλα τα επίπεδά του είναι τομέας ρυθμιζόμενης δραστηριότητας και είναι πλέον καθημερινότητα σε πολλά επιμέρους αντικείμενα της νομικής πρακτικής ο όρος regulation / ρύθμιση. Η άμεση εποπτεία από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και τον Υπουργό Ανάπτυξης, η αλληλεπίδραση με σημαντικές Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές όπως η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η ΑΠΔΠΧ, αλλά και η επιρροή του Ενωσιακού Δικαίου δημιουργούν ένα σύνθετο πλέγμα ρυθμιστικής εποπτείας. Σημαντικό τμήμα της νομοθεσίας συγκροτείται από κανονιστικές διοικητικές πράξεις, ενώ η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Εφετείων έχει εξελίξει σημαντικά το δίκαιό μας τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, οι ενεργειακές εταιρείες είναι ανώνυμες εταιρείες, με ισχυρή μετοχική σύνθεση με διεθνή διάσταση και αντιμετωπίζουν στην ολότητά τους το πλέγμα των σχέσεων το ιδιωτικού δικαίου που μπορεί να αφορά μία εταιρεία στο σύγχρονο οικονομικό πεδίο. Και βέβαια, παρά το γεγονός ότι το φάσμα της ενεργειακής δραστηριότητας έχει τα χαρακτηριστικά ειδικότερου κλάδου του δημοσίου δικαίου, σημαντικό τμήμα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των εταιρειών και των διαχειριστών της αγοράς έχει ερμηνευθεί στο πλαίσιο της τακτικής δικαιοσύνης.
Προτού να έχω την τιμή να με εμπιστευθεί η εταιρεία στην οποία τα τελευταία εννέα χρόνια εργάζομαι, είχα όντως την ευκαιρία να αποκτήσω εμπειρίες σε διαφορετικούς κλάδους δικαίου. Αυτό το οποίο μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι πως στην Ελλάδα το εργασιακό περιβάλλον, ο τρόπος και η νοοτροπία με την οποία εργαζόμαστε εξελίσσεται σταθερά και ταχέως και θα έλεγα ότι τα στελέχη των ελληνικών εταιρειών διακρίνονται από υψηλή κατάρτιση και μεγάλο επαγγελματισμό.
- Πώς κρίνετε τη σχέση μεταξύ του in-house δικηγόρου και του εξωτερικού νομικού συμβούλου; Θεωρείτε απαραίτητη αυτή τη συνεργασία σε μια εταιρεία και ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που διασφαλίζουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;
Θεωρώ ότι ο ρόλος του εσωτερικού νομικού συμβούλου ως εξ ορισμού κομβικός, φέρει το βάρος της αποτελεσματικής διασύνδεσης όχι απλώς του Νομικού Τμήματος της εταιρείας, αλλά της ίδιας της εταιρείας με τους εξωτερικούς Δικηγόρους. Ο όρος «κομβικός» που χρησιμοποιώ δεν είναι απλώς ένα σχήμα λόγου, αλλά αποτελεί την ουσία της παρουσίας και του ρόλου του in-house Δικηγόρου. Φέρει το βάρος να δώσει γρήγορα και αποτελεσματικά στους εξωτερικούς συμβούλους την ουσία του εκάστοτε θέματος, το ειδικότερο πλαίσιο του κατά περίπτωση ερωτήματος, ενώ από την άλλη αναλαμβάνει και την υποχρέωση να εστιάσει στο εσωτερικό της εταιρείας και υπό την εποπτεία της εταιρικής διοίκησης να καταστήσει, σε εσωτερικό επίπεδο, εύληπτα τα κρίσιμα νομικά ζητήματα, δημιουργώντας έναν δίαυλο αποτελεσματικής συνεργασίας ανάμεσα στα στελέχη της εταιρείας, το Νομικό Τμήμα/Νομική Υπηρεσία και τους εξωτερικούς Δικηγόρους.
Θεωρώ δε σημαντικό ο εσωτερικός Δικηγόρος και, κατ’ επέκταση η ομάδα του, να συμμετέχουν ενεργά στον χειρισμό των υποθέσεων, ακόμα και να παρίστανται και οι ίδιοι σε Δικαστήρια και κατά την έννοια αυτή αναφύεται και μία σύστοιχη πρόκληση της διαμόρφωσης ενός πλαισίου αποτελεσματικής ομαδικής εργασίας με τις δικηγορικές εταιρείες και τους εξωτερικούς Συναδέλφους με τους οποίους συνεργαζόμαστε.
- Πώς διαχειρίζεστε έργα που απαιτούν τη διεπιστημονική και οριζόντια συνεργασία μεταξύ διαφορετικών τμημάτων;
Όπως τόνισα και στην αμέσως προηγούμενη ερώτησή σας, εντός μίας εταιρείας ανακύπτουν σημαντικά νομικά ζητήματα τα οποία ο εσωτερικός Νομικός Σύμβουλος αναλαμβάνει αφενός να θέσει υπόψη της διοίκησης, αφετέρου να συντονίσει σε επίπεδο στελεχών για την αντιμετώπισή τους. Ταυτόχρονα, η καθημερινότητα της εταιρείας απαιτεί τη σταθερή συνδρομή του Νομικού Τμήματος προς τα υπόλοιπα τμήματα της εταιρείας. Υπό τα δεδομένα αυτά ανακύπτει η ανάγκη διαμόρφωσης μίας διεπιστημονικής προσέγγισης, αλλά και της ικανότητας οι σύνθετες νομικές έννοιες να καταστούν εύληπτες και, ταυτόχρονα, να εστιάσουμε κατά περίπτωση στο ουσιαστικό ζήτημα.
Το Νομικό Τμήμα αποτελεί το σημείο συνάντησης διαφορετικών νοοτροπιών, προσεγγίσεων και οπτικών. Οι εσωτερικοί Δικηγόροι οφείλουμε πάντα στο πλαίσιο της νομιμότητας να εστιάζουμε με θετική προσέγγιση στο πώς μπορούν να δοθούν οι αναγκαίες λύσεις πάνω σε, συχνά σύνθετα, εμπορικά ζητήματα. Ταυτόχρονα θεωρώ σημαντικό το Νομικό Τμήμα να αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και εμπιστοσύνης μέσα στην εταιρεία, όχι μόνο – και αυτονόητα – ως προς τον εταιρικό του ρόλο, αλλά και έναντι των στελεχών και των άλλων τμημάτων της εταιρείας, διευκολύνοντας έτσι και ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της εργασίας τους.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, και αυτό θα ήθελα να το επαινέσω, υπάρχει μία σταθερή και δυναμική προσπάθεια η οποία αποσκοπεί στην ανάδειξη των ειδικότερων χαρακτηριστικών της in-house δικηγορικής πρακτικής, προσπάθεια την οποία παρακολουθώ με ενδιαφέρον και στηρίζω έμπρακτα. Θεωρώ ότι το στοίχημα για τον επικεφαλής ενός Νομικού Τμήματος είναι να κρατήσει και να αναδείξει τη δικηγορική του ταυτότητα και τον δικηγορικό τρόπο σκέψης, αποκτώντας εκ παραλλήλου τον πλούτο γνώσεων που απαιτεί η προσαρμογή στις ανάγκες της δραστηριότητας κάθε εταιρείας. Εξίσου σημαντικό είναι τις αξίες και τη νοοτροπία αυτή να την εμφυσήσει και στους Συναδέλφους που αποτελούν την ομάδα του.
- Ποια είναι η θέση σας σχετικά με το ζήτημα που έχει ανακύψει σχετικά με τα κυμαινόμενα τιμολόγια και τον μηχανισμό (ρήτρα) αναπροσαρμογής του ηλεκτρικού ρεύματος;
Είναι σαφές, και πλέον ευρέως αποδεκτό, ότι η τρέχουσα ενεργειακή κρίση είναι ένα γεγονός μείζονος κλίμακας, με υπερεθνικά χαρακτηριστικά και αίτια τα οποία ανάγονται τόσο στην τρέχουσα γεωπολιτική κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία, όσο και σε δεδομένα της διεθνούς αγοράς, με έμφαση στη διεθνή τιμή του φυσικού αερίου. Οι εξελίξεις είναι πλέον καταιγιστικές και οι αναλύσεις και προβλέψεις για την περίοδο που ακολουθεί αντανακλούν την κρισιμότητα του ζητήματος.
Όπως έχω κατ’ επανάληψη και μέσα από τις σελίδες του περιοδικού σας δηλώσει, το πρόβλημα ως προς τον αντίκτυπο της κατάστασης αυτής έναντι των καταναλωτών είναι υπαρκτό και η κοινωνική του διάσταση δεδομένη και σοβαρή. Η προσέγγιση, ωστόσο, η οποία έγινε από διάφορες πλευρές στον δημόσιο λόγο, χαρακτηρίστηκε από τάση αδικαιολόγητης υπεραπλούστευσης ενός ιδιαιτέρως σύνθετου ζητήματος. Στο νομικό σκέλος, η αστικολογική και αμιγώς προσανατολισμένη στο δίκαιο του καταναλωτή προσέγγιση, η οποία έχει επιχειρηθεί, παραγνωρίζει τη δομική γενεσιουργό αιτία του φαινομένου και επιχειρεί να δώσει μονόπλευρη ερμηνεία σε ένα ζήτημα το οποίο, ως προς τη νομική του υπόσταση, επηρεάζεται από πολλαπλά πεδία του δικαίου νομικής και ρυθμιστικής φύσεως.
Η κλιμάκωση της διάστασης της ενεργειακής κρίσης σε όλη πλέον την Ευρώπη με πλείστες αβεβαιότητες ακόμα και για τις πιο ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες αποτελεί την απόλυτη απόδειξη του ότι η ερμηνευτική προσέγγιση η οποία ακολουθήθηκε και η οποία επεχείρησε να αναγνώσει και να πείσει τους πολίτες ότι πρόκειται για ένα ζήτημα απλώς δικαίου του καταναλωτή, είναι ολοφάνερο πως αποτελεί άποψη, η οποία έχει ξεπεραστεί από τα γεγονότα τα οποία βιώνουμε. Είμαστε τμήμα της ευρύτερης ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς και είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται η εσωτερική ενεργειακή αγορά αποσπασματικά και ξεχωριστά από το ευρύτερο σύνολο στο οποίο ανήκει.
Τα μέτρα τα οποία υιοθέτησε πρόσφατα η ελληνική πολιτεία θα δοκιμαστούν στην πράξη. Το διακύβευμα ωστόσο δεν είναι μονοδιάστατο. Ενόψει ενός αβέβαιου, αν μη τί άλλο, χειμώνα που ακολουθεί το μείζον στοίχημα είναι η διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας και η ευστάθεια του συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Με βάση τις νέες ρυθμίσεις, οι εταιρείες προμήθειας καλούνται να υπολογίσουν εκ των προτέρων χρεώσεις, δίχως να έχουν πλήρη δεδομένα και εντός ενός σφοδρότατα ρευστού πλαισίου.
Η λειτουργία και εσωτερική λογική του συστήματος αναπροσαρμογής είναι κοστοστρεφής και αντανακλά το κόστος το οποίο επωμίζεται ο προμηθευτής. Υπό την έννοια αυτή είναι και δικαιότερη για όλες τις πλευρές. Είναι, ωστόσο, προφανές ότι ενόψει έκτακτων συνθηκών απαιτεί την ισχυρή παρέμβαση σε επίπεδο επιδοτήσεων, πολιτική που ακολουθήθηκε. Αντιθέτως, ο εκ των προτέρων υπολογισμός τιμολογίων δίχως πλήρη δεδομένα, αναγκαστικά θα εντάξει και ένα τμήμα χρέωσης ως «ασφάλιστρο κινδύνου», γεγονός που είναι ενδεχόμενο να οδηγήσει σε αύξηση των χρεώσεων.
Υπό τα παραπάνω δεδομένα η εξίσωση μεταξύ του καταναλωτή στο ένα άκρο, των εταιρειών προμήθειας στο άλλο άκρο, των εταιρειών παραγωγής και της επάρκειας σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο, αποτελεί άσκηση σύνθετη και απαιτεί στο δημόσιο διάλογο, πρώτιστα όσοι φέρουμε τη νομική ιδιότητα να εκφραζόμαστε τεκμηριωμένα, ψύχραιμα και μελετημένα. Φρονώ ότι στην τρέχουσα συγκυρία η ευθύνη μας είναι θεσμική και κοινωνικά κρίσιμη. Αυτό ας το έχουμε όλοι κατά νου, ως γνώμονα των ενεργειών και του λόγου μας.
Εκφράζω την ελπίδα και την προσδοκία να υπάρξει συντονισμένη και λυσιτελής παρέμβαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο προς το σκοπό της αντιμετώπισης των υφιστάμενων και επερχόμενων εξελίξεων.
Είμαστε τμήμα της ευρύτερης ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς και είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται η εσωτερική ενεργειακή αγορά αποσπασματικά και ξεχωριστά από το ευρύτερο σύνολο στο οποίο ανήκει
Στην ELPEDISON τιμούμε και ευχαριστούμε τους πελάτες που εμπιστεύονται στην εταιρεία μας την τροφοδοσία με το μείζον αγαθό το οποίο διασφαλίζει την οικογενειακή ευημερία και την επαγγελματική τους δραστηριοποίηση. Ως καθετοποιημένη εταιρεία με παρουσία και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, αλλά και με ευρύτατη παρουσία σε όλο το φάσμα των ενεργειακών υπηρεσιών αποτελούμε έναν ισχυρό συστημικό κρίκο για την ελληνική ενεργειακή αγορά – αντανακλώντας το κύρος των μετόχων μας, ΕΛΠΕ και EDISON. Η συστημική δε και δημοσίου ενδιαφέροντος διάσταση της δραστηριότητάς μας καθίσταται έτι περαιτέρω εμφατική, με δεδομένο ότι λειτουργούμε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας διπλού καυσίμου – δηλαδή με φυσικό αέριο αλλά και ντίζελ, αλλά έχουμε και έντονη δραστηριοποίηση στον τομέα της εισαγωγής LNG.